Herkesin aynı şeyi konuştuğu, komşunun komşusuyla, akrabanın akrabasıyla husumet içerisinde olduğu bir hale geldik. Dünün buğday, arpa eken köylüsü, bugün İstanbul’dan gelen emlakçılara yer bulur duruma geldi. Dünün yer satılmaz anlayışı bugün ne kadar yer satarım da kar ederim anlayışına döndü. Dün sıcakta çalışıp alın teri kurumaz iken, bugün telefonla kazanç sağlar hale gelindi. Dün işleri İMECE usulü ile yaparken bugün arkadan dolaşıp iş bitirir hale gelinildi.

Dünün toprak sevgisi ekmek için iken, bugünün toprak sevgisi nakit verdiği için oluverdi.

Büyümekte olan bir çocuk gibi başıboş kaldı bu halk. Yetişmedi kapitalist düzene karşı. Doldurulmadı aklı ve kalbi örnek güzel ahlak ile. Büyümeye başladı ve sonunda kendi kabuğuna çekilip, dışa kapalı bir hale geldi ne yazık ki.

İnsan bilmelidir ki, herkesin kaderi kendi çabasına bağlıdır ve ona göre şekillenir. Hak ettiği şekilde yönetilir, yaptığının karşılığını görür.

Gidişat o ki ölü toprağı sarmış her yanımızı ve bir yere evrilmesi artık an meselesi. Saf, temiz insanımız bozulmaya yüz tutmakta. Derdi olmalıdır belki bizler gibi ve şöyle seslenmelidir.

Ben bende değilken dünyayı neyleyim,

Dert olmuş bir nefes sıhhat iken,
Onunda hakkını nasıl ödeyeyim,
Amaç hasıl olsa ben bu arz da neyleyim...

ygurcan

diye bilmelidir.

Peki ne yapmak gerekmektedir bundan sonra ve önemli olan nedir sorularıdır asıl olan. İşlenmeye ihtiyacı var insanımızın, eskisi gibi alın teri dökerek işlenen toprak gibi. Cevherin üzerindeki toprağın kaldırılması, ölü toprağının temizlenmesi gerekmektedir. Kültürün özü unutulmamalıdır tabi ki aynı zamanda.

İçimizde elbet örnek şahsiyetler, model alınacak kişiler mevcuttur toplumumuzun mayası olan. En azından bakılmalıdır bozulmamış bu kişilere. Kişi kendinden, evinden başlamalıdır. Dur demelidir bu düzene. Yeni bir başlangıç için temiz bir sayfa açmalıdır.

Necip Fazıl’ın dediği gibi:

Tohum saç, bitmezse toprak utansın! 
Hedefe varmayan mızrak utansın!

Hey gidi küheylan, koşmana bak sen! 
Çatlarsan, doğuran kısrak utansın!

düsturunu şiyar edinmelidir.

Çalışmak ve yine DUR’madan çalışmak gerekmektedir. Sonuçta ne yapılıyorsa Allah rızası için Bismillah denmelidir, başlayacağı işe.

Haydi Bismillah…

Yüksel GÜRCAN 09/11/2016